TOM ROOS CLOWN
SPEELSE COMMUNICATIE
A TEAM BUILDING DAY
Voor wie? Voor iedereen die op de werkvloer of in dagelijkse relaties op aangename wijze dieper wil communiceren.
We gaan doorheen een aantal oefeningen om eerst contact te leggen met ons eigen lichaam.
Rustige oefeningen met aandacht voor ademen, aarding en aanvaarding.
Oefeningen om onze zintuigen en ons aanvoelen aan te scherpen.
Zoeken naar een vrijheid in handelen en zijn, op een speelse manier, hier en nu, zonder bevragingen of bedenkingen. We laten zijn wat er is. We laten los wat ons belet, weg wat teveel is, wat ons beperkt, wat ons keurig houdt; we verwijderen onze façade, ons harnas.
Wie tevoorschijn komt is een broze versie van onszelf, maar dan opener en naïever.
Vanuit de verworven speelse vrijheid gaan we open en nieuwsgierig contact leggen met de ander. Niet zozeer vanuit de gedachte, eerder vanuit de beweging en het gevoel.
Dit levert vaak grappige situaties, we lachen veel.
Achteraf kunnen we het gevoel hebben alsof we elkaar al heel lang kennen; of dat we iemand plots veel beter kennen.
We ronden af met een reflectie; om te kunnen delen wat je hebt meegemaakt, hier tijdens deze dag of elders, op de werkvloer.
TOM ROOS
DE ZEVEN HOOFDZONDEN
Superbia (hoogmoed - hovaardigheid - ijdelheid)
Avaritia (hebzucht - gierigheid)
Luxuria (onkuisheid - lust - wellust)
Invidia (nijd - jaloezie - afgunst)
Gula (onmatigheid - gulzigheid - vraatzucht)
Ira (woede - toorn - wraak - gramschap )
Acedia (gemakzucht - traagheid - luiheid – vadsigheid )
Deze zonden, deze tekortkomingen van ons, het mensdom, zijn een heerlijke studiebodem voor ons clown-zijn.
We gaan onze clown beter leren kennen door eerlijk, direct en zonder waarde oordeel, de zonden te spelen; ons straffeloos te wentelen in zonde.
We ontdekken ongekende aspecten van onze clown.
We begeven ons in een onuitputtelijke voedingsbodem voor het spel.
Clown met ervaring, stap mee in dit avontuur.
WHERE IS MY CLOWN....
Initiatie in het clown zijn
We hebben allemaal een clown in ons.
Tijdens onze opvoeding tot “ernstige” volwassene zijn we hem uit het oog verloren. We zijn tijdens het opgroeien bang geworden om ons belachelijk te gedragen. We hebben een soort harnas gecreëerd, een façade waarachter we onze zwakheden en tekortkomingen kunnen verbergen.
Het vinden van je clown heeft dus meer te maken met het wegnemen van “verpakking” dan met het opzetten van een masker.
Om onze clown terug te vinden, gaan we oefenen in het loslaten; loslaten van onszelf, loslaten van onze vaste kijk op de wereld. We gaan met grote nieuwsgierigheid de wereld en de ander opnieuw ontdekken. In het hier en nu, spontaan de dingen bekijken en beleven alsof het de eerste keer is. De wereld is nieuw, zonder duidelijke scheidslijn tussen de realiteit en de verbeelding.
We gaan onszelf toestaan om ons fragiel op te stellen, onze broze ik zonder zelfcensuur te delen met de ander, en daar plezier aan te beleven.
We spelen vanuit een fundamentele “ja” naar de wereld, de medespeler, het publiek.
We beginnen de dag met een uur opwarmingsoefeningen, waarbij we lichaam en geest klaar maken om licht en ongeremd het spel aan te vatten.
Via eenvoudige spelopdrachten verkennen we onze eigen clown, én die van de medespelers.
We hebben niets te bewijzen, juist daarin ligt de vrijheid en de kracht van de clown.
Heerlijk!
Spelervaring is niet vereist.
DE MINIMALISTISCHE CLOWN
We gaan op zoek naar onze minimalistische clown en hoe die te gebruiken tijdens improvisaties.
De minimalistische clown is een kopie van onszelf, maar opener, naïever, fragieler, spontaner.
Tijdens het improviseren in je minimalistische clown, gaan we diep in ons lichaam spelen, gaan we de handeling laten voorafgaan aan het woord, de daad laten voorgaan op de gedachte.
We leren spelen als een alert dier dat direct reageert op bewegingen en geluiden.
Als speler leren we onszelf zien als beeld in beweging. Samen met onze medespelers gaan we op zoek naar een ritmische opeenvolging van sterke beelden. We spreken hiermee de verbeelding aanvan de toeschouwer.
Enerzijds zijn er oefeningen in het loslaten, het toelaten van, het wegwerken van zelfcensuur, het helemaal opgaan in het spel, de fundamentele ja aan jezelf, aan je publiek en aan je medespelers.Een ja zonder maar.
Anderzijds zijn er oefeningen in precisie, het leesbaar neerzetten van je spel: leesbaar voor je medespeler, leesbaar voor het publiek.
Nadat we een personage en een gemeenschappelijke speltechniek onder de knie hebben, zetten we een stapje verder; aan de hand van eenvoudige spelopdrachten gaan we alleen, met twee of metdrie, sketches uitwerken om die te kunnen her-spelen.
DE CLOWN EN ZIJN EMOTIES
De clown heeft een duidelijke relatie met het publiek, in het hier en nu, waarbij we weten dat hij speelt voor dat publiek. We weten samen dat wat er gebeurt, niet echt gebeurt.
Als de clown boos is, is hij dan echt boos? Als hij sterft, is hij dan echt dood? Als hij pijn heeft, heeft hij dan echt pijn?
Het antwoord is ja en nee en niet ja en niet nee.
We zoeken naar een echtheid in de emotie, én naar een transpositie, die ons aanzet om ermee te lachen.
We nemen in vijf dagen vijf emoties of gemoedstoestanden onder de loep. Boosheid, angst, vreugde, verdriet en liefde, gaan we exploreren. Hoe voelen die aan ? Hoe zetten die zich in het lichaam? Hoe gaan we die tekenen? Vertekenen? Uitvergroten? Vervormen?
We gaan die emoties naast elkaar zetten, tegen elkaar, op elkaar, in elkaar.
Dit alles in het hier en nu, in direct contact met de toeschouwer, met de fragiliteit van de clown;
Dit wordt een diepe zoektocht.
Ik kijk ernaar uit om samen te werken en te lachen
Tom Roos
ANNEX GHENT
------------------------